وِیژگی های کالبدشناسی رباط های مفصل مچ پای گاومیش رودخانه ای خوزستان

    مفصل مچ پا با دارا بودن استخوان‌های کوتاه، مفاصل، رباط‌ها و وترهای متعدد، ساختار کالبدشناسی پیچیده‌ای دارد.  این مفصل به علت عدم پوشش مناسب توسط بافت نرم، در مقابل ضربات متعدد محیطی در معرض آزردگی است و درگیری‌های مفصل‌های اندام حرکتی گاومیش از شایع‌ترین علل اختلالات و آسیب‌های کلینیکی این حیوان به شمار می‌رود.  هدف از پژوهش حاضر، دستیابی به جزئیات کامل و دقیق از مورفولوژی رباط‌های مفصل مچ پای گاومیش بود.  به منظور انجام این مطالعه، اندام‌های لگنی چپ و راست (از ناحیه‌ی یک سوم پایینی درشت‌نی‌ای تا یک سوم  بالایی قلم پا) 5 رأس گاومیش نر رودخانه‌ای خوزستان با سن تقریبی 2 تا 3 سال از کشتارگاه اهواز تهیه شد.  از نظر کالبدشناسی، مفصل مچ پای گاومیش در بین استخوان درشت‌نی‌ای‌ و  قوزک خارجی استخوان نازک نی‌ای در بالا و قلم پا در پائین قرار داشت.  در ردیف بالائی استخوان‌های پاشنه و قاپ، در ردیف مرکزی استخوان مرکزی- چهارگوش و در ردیف پائینی استخوان دومی و سومی و استخوان اولی قرار داشتند.  رباط‌های مفصل مچ پا شامل  1) کولترال‌ های خارجی بلند و کوتاه، 2) کولترال خارجی کوتاه:  شاخه‌ی پاشنه‌ای-نازک‌نی‌ای، شاخه‌ی قاپی-نازک‌نی‌ای، شاخه‌ی پاشنه‌ای- قلم پایی، 3) کولترال داخلی کوتاه:  شاخه‌ی درشت‌نی‌ای- پاشنه‌ای، شاخه‌ی درشت‌نی‌ای - قاپی، درشت‌نی‌ای - مرکزی، 4) مچ پائی بالایی:  رباط قاپی-پاشنه‌ای جانبی، رباط قاپی-پاشنه‌ای کف پایی، 5) مچ پائی پایینی:  رباط‌های مچ پائی پشتی: رباط قاپی-مرکزی-پائینی-قلم پائی، رباط‌های مچ پائی کف پایی: رباط کف پایی بلند، رباط‌های بین مچ پایی بین استخوانی و 6) مچ پائی-قلم پائی بودند.  از منظر کالبدشناسی مقایسه‌ای، شاخه‌ی قاپی- نازک‌نی‌ای رباط کولترال داخلی کوتاه، شاخه‌های درشت نی‌ای- قاپی و درشت نی‌ای- مرکزی رباط کولترال داخلی کوتاه، رباط قاپی-مرکزی-پائینی-قلم پائی و رباط کف پایی بلند مفصل مچ پای گاومیش‌های رودخانه‌ای، تفاوت‌های شایان توجهی با سایر دام‌های نشخوارکننده گزارش شده دارد.